Sevdana gönül verdim.....

Sevdana gönül verdim, sevdamı yerlere çaldın. Senin adın aşk dedim, sevdim boşluktaki hayalimi seninle doldurdum, gözlerim seni görmesede ellerim seni tutmasada sevdim.

Neden neden ! varlığın belli değil yokluğun belil değil. Kırmak, üzmek hoşunamı gidiyor. Sana olan sitemimi yazsam sayfalar almaz, çıkarsız sevmedimmi seni? Ne istedim senden bir avuç sevgiden başka. Ellerini tutamazken sevdim seni, görmeden sevdim seni, sevmek yetmiyor demikki. 

Hiç bir şey yokken ortada birden bire çekip gitmeler neden? Günlerce yokluk neden? Nedendir bu gizem?

Aradım kaç kere sayısını unuttum, attığım mesajlar cevapsız kaldı, yollarına bakan gözlerde hasret kaldı, aklımda sen kaldın, sen ise beni yalnız bırakıp gittin. Gittin her cevapsız arama yüreğimde düğümlendi, her cevapsız mesajda gönlümde dert kaldı. Seni sevmek bu kadarmı zormuş, madem gideceksin niye sevdin, madem sevmiyeceksin neden seviyorum dedin.?

 Madem gidecektin niye gönlüme girdin.

Sevdana gönül verdim bumuydu mükafatı, bumuydu günlerce sabahlara kadar beklemenin ödülü, bu muydu sesini duymak için çırpınan bu kalbin çekmesi gereken yalnızlık, böylemi olmalıydı bu aşkın sonu.

Her yanlışta söz verdin bir daha yanlış yapmıyacağına, her seferinde yine yaptın yine başardın kırmayı, yıkmayı yerden yere vurmayı, öyle yapayalnız bırakıp gitmeyi.

Gücüm kalmadı koşmaya peşinden, YORULDUM. Güzel bir gün görmek için ne fırtınalar ne karanlık günler gördüm, geçer dedim umut ettim, gelir gelir güzel günler dayan yüreğim dedim, sabret gönlüm dedim, gelmedi bir türlü, her yeni gün daha karanlık daha azap verici oldu.

Sen benim ecelim gibisin ne zaman bana güleceksin, ne zaman kırmayacak, ne zaman üzmeyeceksin, ne zaman öyle sebepsiz bırakıp gitmeyeceksin? 

Neden beni bulur bitmek bilmeyen acı, neden dinmez gözümdeki yaş, yeter artık yeter YORULDUM. Seni sana bıraktım, güle güle yolun açık olsun....