"Öğlen Namazına Nasıl Kalkılır" :)))

Teodora Doni "Öğlen Namazına Nasıl Kalkılır"ı yazdı .
Yeni Şafak Gazetesi'nden Teodora Doni 2 Kasım 2009 tarihli köşesinin tamamını yazarımız Bülent Akyürek'in son kitabı "Öğlen Namazına Nasıl Kalkılır?"a ayırdı. Kitaptan alıntılara yer veren yazar, Bülent Akyürek'e kızan çok sayıda insan olduğunu hatırlattıktan sonra tepki vermeden önce kendimizi iyice yoklamayı, yazılanları iyice anlamayı öneriyor. Teodora Doni'nin yazısı

Öğlen namazına nasıl kalkılır?  

Artık birbirimizin halini anlayamadığımız, büyük bir bilgi kirlenmesiyle karşı karşıya olduğumuz şu günlerde… Soru ve cevapların birbiriyle yer değiştirdiği, birbirine karıştığı, birçoğunun yalnızca kendine ve keyfine göre Müslüman olduğu şu günlerde… Biri çıkıp “Öğlen namazına nasıl kalkılır?” diye bir soru sorsa ne cevap verirsiniz?
Bu nasıl bir soru, ya da, bu da soru mu, dersiniz. Şaşırır mı, güler mi, ağlar mısınız?
Adını bu sorudan alan ve büyük ölçüde sorunun cevabı olan kitap yeni çıktı ve ben kitabı henüz okudum. Bülent Akyürek'in “Öğlen namazına nasıl kalkılır?” kitabını okurken sık sık çok eski günleri ve aile dostlarımızı hatırladım.
Bu dostlarımızdan birini ziyaret için evine her gittiğimde kapıdan girer girmez hemen karışımıza çıkan bir başka kapının üstünde “Bugün Allah için ne yaptın” yazılı levhayı görürdüm. Ben o levhayı her gördüğümde çok etkileniyordum, o kadar ki bazen bu yüzden dostlarımıza selam vermeyi bile unutuyordum. Yıllar geçti ama ben hala unutmadım o levhayı.
Evet, çok zor bir soru: “Bugün Allah için ne yaptın” ve şimdi Bülent Akyürek'in “Öğlen namazına nasıl kalkılır” kitabını okurken tıpkı o levhayı gördüğüm günlerdeki gibi çok etkilendim ve nabzımın hızlandığını, kalbimin sıkıştığını hissettim.
Neyse ki Bülent Akyürek son iki kitabındaki gibi yine sık sık mizahi bir üslup kullanmış da böylece okuyucunun kalbinin daha fazla sıkışmamasına yardımcı olmuş. “İman, insanların mizah anlayışlarını köreltmiyor bizzat yüceltiyor” diyen yazar, kendine özgü üslubuyla Müslümanların da mizahtan anladığını göstermiş ve bence çok da başarılı olmuş.
Şimdi o can alıcı soruya dönelim, gerçekten bizler Allah için ne yapıyoruz. Neden Allah'ın emri olan namazı kılmamak için, çalışıyorum, vaktim yok, namaz kılarken huzur bulamıyorum, gibi bir sürü bahane üretiyoruz. Oysa Bülent Akyürek'in de dediği gibi, namaz Allah'ın emri olduğu için kılınır. Namazda huzur bulmak ise temennidir, hedeftir. Namazın öncelikle Allah'ın emri olduğunu hiçbir zaman unutmamamız gerek.
En ilginç olanı da beş vakit namazlarını hiç kılmayanların, utanmadan, haftada bir aksatmadan Cuma namazı için Camiye gidebiliyor olmaları. Utanmadan diyorum çünkü Bülent Akyürek'in yazdıklarına katılıyorum: “Allah'tan, cehennem azabından korkmayıp namazlarını kılmayan ama kullardan utanıp cemaat namazlarını kaçırmayan insanımızın durumu içler acısıdır.”
Evet, Allah'tan korkmuyoruz, utanmıyoruz ama kullardan korkuyoruz ve utanıyoruz. Bülent Akyürek hiç de abartmıyor, bu insanları hepimiz biliyoruz, ben de çok iyi biliyorum çünkü böyle insanlarla çok karşılaştım. Utanmadan bir de güle oynaya anlatıyorlar, neymiş efendim, işveren kendisini camide görmezse işinden atılabilecek, işsiz kalabilecekmiş.
Çoğumuz o kadar “modern” olduk ki yaratıcımızın hakkını çoktan unuttuk. Hep bambaşka haklardan söz eder olduk, nefislerimizin doymak bilmeyen isteklerinden. Öyle bencilleştik ki, kendimizi öyle çok önemsiyoruz ki, yaşadığımız en küçük bir olumsuzlukta bile büyük bir yaygara çıkartıyoruz.
Bülent Akyürek'in dediği gibi “Namaz kılmayan birçok insan “Allah affetsin kılmıyorum ama…” diyor. Aman Allah'ım! Bu ne merhamet, bu ne alçak gönüllülük! “Allah affetsin” diyerek kendisini anında bağışlayan insan üç kuruş alacağı için borçlusunu bağışlıyor mu acaba? Bunu söyleyen insanın kalabalık bir otobüste ayağına basın, anında kıyameti koparacaktır. Cüretimiz, terbiyesizliğimiz, utanmazlığımız öyle bir aşamaya geldi ki artık Allah'ın yerine de kendimizi bağışlıyoruz.”

Geçenlerde bir paylaşım sitesinde bir yorum gördüm ve adeta şok oldum. Bir insan, sevgiyi, merhameti ve insan fıtratında olan bütün güzel duyguları bir kediden öğrendiğini, söylüyordu. Daha vahim olan ise o insan, bir de kediye olan borcunu nasıl ödeyeceğini bilemediğinden yakınıyordu.
İşte bu duruma geldik, Allah'ın yarattığı bir hayvana borcumuzu nasıl ödeyeceğimizi bilemediğimiz için üzülüyoruz. Herşeyi Allah'ın yarattığını ve en fazla O'na borcumuz olduğunu ise çoktan unuttuk.
Ancak yine çok ilginçtir ki, ne zaman Müslüman kardeşlerimiz için bir yardım çağrısı olsa sanki yeniden Allah'ı hatırlamış gibi, en yeni kampanyaları biz düzenliyor, en yeni nutukları biz atıyoruz.
En çok da Filistinli kardeşlerimiz için sık sık sosyal faaliyetlerde bulunuyoruz. Bu sosyal faaliyetler için bakınız Bülent Akyürek ne diyor: “Ne zaman İsrail, Filistin'e bomba yağdırsa biz Müslümanlar “Cihad” ayetlerini saklayıp, bol bol sabır ayetlerine sarılarak kermesler kurup içli köfte, gözleme satarak, tüketerek Filistin için günah çıkartıyoruz. Gözlemeler yenilirken duvarlarda asılı resimlerde ölen çocukların kanlı suratlarını izleyerek “Oradan iki de ayran ver hele” demeyi ihmal etmiyoruz.”
Evet, o kadar üzülüyoruz ki televizyon karşısında oturup çerez ve meyve yiyerek Filistinli kardeşlerimizin dramını izliyoruz. Ne acı ve ben tarifsiz bir acıyla yazıyorum bu yazıyı çünkü “Öğlen namazına nasıl kalkılır” kitabı adeta yaralarıma tuz bastı. Biraz olsun Allah korkusu varsa içinizde, bu kitabı okuyunca sizin de canınız çok acıyacak.
Biliyorum çok kızan var Bülent Akyürek'e. Tıpkı bana kızdıkları gibi ona da çok sık, açıkça veya imada bulunarak aynı gerekçeyle kızıyorlar. Eski bir gâvurdan veya eski bir ateistten gelen önerilere, eleştirilere ihtiyacımız yok, diyorlar.
Görünen o ki, Bülent Akyürek'in bu son kitabı da diğer kitapları gibi çok tartışılacak. Ancak bence tepki vermeden önce kendimizi iyice yoklasak, yazılanları iyice anlasak ve ondan sonra tepki versek daha iyi olmaz mı?